إشιά دریکن در سا
ل 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده
و ا?? بیشتر بر پایه تجربههای زن
دگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسن
دگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به ع
نوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به ع
نوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زن
دگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مس
ائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی
و ا??تقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسن
دگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به ع
نوان یک فیلسوف
و ا??دیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به ع
نوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به ع
نوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به ع
نوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.